O właściwościach miodu, oprócz sposobu pozyskiwania i przechowywania, decyduje jego pochodzenie. W zależności od gatunków roślin rosnących w obszarze pasieki miód może znacznie różnić się składem oraz walorami smakowymi.
Przedstawiamy pięć gatunków miodów cieszących się opinią najzdrowszych (chociaż nie koniecznie najtańszych) miodów na świecie.
Miód Bashkir Gold
To dziki miód z rejonu Burzyan w Baszkirii, który powstaje bez jakiejkolwiek ingerencji człowieka. Pszczoły baszkirskie zbierają miód w dziuplach drzew sosnowych. Ze względu na niepowtarzalny smak i właściwości lecznicze nie ma on swojego odpowiednika na całym świecie.
Miód Elvish (elficki, turecki)
Miód pozyskiwany od pszczół żyjących w jaskini o głębokości 1800 m położonej na terytorium prowincji Artvin w Turcji. Deszczowy klimat, nektar z rosnących tylko w tym miejscu roślin oraz śladowe ilości minerałów z wnętrza jaskini sprawiają, że miód posiada szereg cennych właściwości leczniczych. Jego niezwykłe pochodzenie sprawia, że za 1 kg trzeba zapłacić aż 5 tysięcy euro.
Miód Manuka
Pochodzi z nektaru z drzew rosnących wyłącznie na obszarze Nowej Zelandii i południowej Australii. Charakterystyczne dla niego jest bardzo silne działanie antybakteryjne, które wiąże się z wysokim poziomem MGO i defensyn. Miód Manuka skutecznie wspiera walkę z chorobami układu pokarmowego, z problemami skórnymi, a także pomaga w gojeniu się ran.
Miód Sidr z Jemenu
Niezwykle zdrowy, ale również bardzo drogi. Za kilogramowy słoik tego miodu zapłacisz ponad 200 dolarów. Pszczoły pozyskują nektar z kwiatów wiecznie zielonego drzewa sidr (polska nazwa: głożyna cierni Chrystusa). Miód stosowany jest do leczenia zakażeń wewnętrznych i zewnętrznych. Skutecznie zabija bakterie Staphylococcus aureus, odpowiedzialne za infekcje układu oddechowego, szczególnie sprawdza się przy leczeniu chorób zatok. Jest również probiotykiem, a także zawiera antyoksydanty, dzięki czemu może być pomocny w walce z nowotworami.
Miód Tualang
Wielokwiatowy miód produkowany przez pszczoły olbrzymie w malezyjskiej dżungli. Często porównywany jest z miodem Manuka. Specjaliści dowodzą, że Taulang ma znacznie lepsze właściwości lecznicze, gdyż zawiera większą ilość fenoli, flawonoidów i 5- (hydroksymetylo) furfuralu (HMF). Jest również bardziej skuteczny wobec niektórych szczepów bakterii Gram-ujemnych. Wykazuje działanie przeciwzapalne, antynowotworowe, zwalcza wirusy i bakterie oraz doskonale leczy rany.
