Miód wielokwiatowy pozyskiwany jest przez pszczoły z różnych rodzajów i gatunków roślin kwitnących w jednym ekosystemie w zbliżonym czasie.
Miód wielokwiatowy jest najpopularniejszym i najczęściej występującym miodem. Pozyskiwany jest od wiosny aż do jesieni. Miody wielokwiatowe pochodzą od pszczół zbierających nektar zarówno z roślin uprawnych, jak i dziko rosnących roślin łąkowych, leśnych i górskich. Stąd też wśród miodów wielokwiatowych wyróżniamy miody wielokwiatowe górskie, leśne i łąkowe. Innym naturalnym podziałem tych miodów jest podział na miody wiosenne, z pełni lata oraz jesienne. Z uwagi na to, że miody wielokwiatowe pozyskiwane są z wielu różnorodnych roślin miododajnych, miody te czasami nazywane są miodami tysiąca kwiatów.
Różnorodność roślin, z których pozyskiwany jest miód wielokwiatowy wpływa także na różnorodność cech tego miodu: miody wielokwiatowe mogą mieć różną barwę (patoka od jasnokremowej do herbacianej, krupiec od jasnoszarej po jasnobrązową) oraz różnić się składem chemicznym.
Właściwości prozdrowotne miodu wielokwiatowego
Miód wielokwiatowy znajduje zastosowanie w profilaktyce i lecznictwie przede wszystkim w chorobach alergicznych dróg oddechowych, takich jak astma oskrzelowa atopowa (alergenna) oraz katar sienny (alergiczny nieżyt nosa, pyłkowica). Miód wielokwiatowy (zwłaszcza wiosenny, ze względu na stosunkowo dużą zawartość cukrów prostych) jest cennym źródłem energii dla mięśnia sercowego i zalecany jest jako środek uzupełniający dietę w chorobach serca i układu krążenia. Miód ten wspomaga także detoksykację wątroby, zapobiega i wspomaga leczenie grypy, przeziębienia i chorób dolnych dróg oddechowych. Jest też cennym produktem spożywczym wzmacniającym organizm w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego. Badania wykazały natomiast stosunkowo niewielkie właściwości antybiotyczne miodu wielokwiatowego.
Sprawdź w pszczelarskim sklepie internetowym: Miód wielokwiatowy
Zobacz także:
Miód i rodzaje miodów
Miód wielokwiatowy z Parku Narodowego „Ujście Warty”
Źródło: Bogdan Kędzia, Elżbieta Hołderna-Kędzia, Miody odmianowe i ich zdrowotne walory, Toruń 2005.