Ule Dadanta wraz z ulami Langstrotha są najczęściej używanymi ulami na świecie. Szacuje się, że oba systemy uli stanowią około 90% uli w gospodarstwach pasiecznych na świecie.
W Polsce ul Dadanta nie jest wprawdzie aż tak popularny jak w innych rejonach świata, jest jednak bez wątpienia także w naszym kraju ul Dadanta jest coraz częściej poszukiwany zarówno przez początkujących jak i doświadczonych pszczelarzy.
Nazwa tego ula pochodzi od nazwiska jego konstruktora – Charlesa Dadanta, XIX-wiecznego pszczelarza amerykańskiego pochodzenia francuskiego. Dadant w swoim czasie był największym producentem węzy pszczelej na świecie.
Ule Dadanta są ulami o podobnej budowie do – także bardzo popularnych w Polsce – uli warszawskich poszerzanych. Oba rodzaje uli różnią się od siebie głównie rozmiarem ramek. Zaletami uli Dadanta jest budowa oparta o jedno pomieszczenie gniazdowe, a także osobne plastry do zbierania miodu, co – po pierwsze – ułatwia pszczelarzowi kontrolę nad rodziną pszczelą, a po drugie usprawnia jego pracę.
Ule Dadanta ulegały (i wciąż ulegają) pewnym modyfikacjom. Stąd też w sklepach pszczelarskich dostępne są różne rodzaje uli Dadanta. Natomiast jeśli chodzi o materiał wykonania, ule Dadanta obecnie występują zarówno jako ule drewniane, ule poliuretanowe oraz ule styropianowe.
Ule w sklepie internetowym – zobacz tutaj
Źródła: wikipedia.org | portalpszczelarski.pl
